Drugie największe miasto obszaru Gór Izerskich, leżące pod Maksowskim i Czarnostudnicznym grzbietem w dolinie rzeki Nisa. Po raz pierwszy Jablonec był wspominany już w roku 1356. Aż do 17. stulecia był całkiem bagatelizowaną wioską górską. Później jednak dzięki rozwoju hut szklarskich, stał się ośrodkiem handlu szklarskiego. Główny rozwój miasta nastał w 19. stuleciu w związku z rewolucją przemysłową. Słynną na całym świecie stała się głównie Biżuteria Jablonecka. Główny rozmach budowlany łączy się z początkiem 20. stulecia oraz stylem secesyjnym. Wybitnym tu jest teatr miejski oraz starokatolicki kościół z roku 1902.
W budowie secesyjnej znajduje się także specjalizowane muzeum szkła i biżuterii. Z budynków międzywojennych najbardziej wybitnym jest ratusz od architekta Karola Wintera oraz nowoczesny kościół Najświętszego serca Pana od architekta J. Zascha. Najstarszym kościołem jabloneckim jest pierwotnie renesansowy kościół Św. Anny, przebudowany pod koniec 17. stulecia w stylu barokowym. Niedaleko centrum miasta znajduje się zapora Mszeno. Miasto jest także wybitnym ośrodkiem sportów zimowych czy letnich.
CZ
DE
EN
